Vandaag is oranje, de kleur van ons hart
Orange the World, is een wereldwijde campagne om geweld tegen vrouwen een Halt toe te roepen. Deze campagne wordt gesteund door verschillende NGO’s en (inter-)nationale organisaties.
In deze periode symboliseert de kleur Oranje, aandacht voor dit onderwerp. Tot 10 December aanstaande zijn verschillende gebouwen & bedrijven uitgelicht met orjanje lampen om focus te vragen hiervoor. Verschillende activititeiten worden o.a. georganiseerd door Nederlandse organisaties om aandacht voor dit onderwerp te vragen; op weg naar beter respect voor Mensenrechten & Gender Equality.
www.orangetheworld.nl
www.veiligthuis.nl
www.centrumsexueelgeweld.nl
www.soroptimisten.nl
Eén op de drie vrouwen wereldwijd heeft te maken (gehad) met een vorm van geweld. Wie van de drie krijgt hiermee een betekenis die aandacht verdient. Zodat we dit geweld tegen vrouwen en meisjes kunnen verminderen om het uiteindelijk te elimineren. In het kader van een wereldwijde campagne vanuit verschillende internationale organisaties, wordt in de periode 25-Nov tot en met 10-Dec extra aandacht gevraagd voor dit onderwerp. Een onderwerp dat we allemaal (her-)kennen, man of vrouw, vader of moeder, zoon of dochter.
“Wie van de drie?”
Resultaten uit het onderzoeksrapport ‘Violence against women’* van de FRA* laten de noodzaak zien dat we geweld tegen vrouwen een onmiddelijke halt moeten toe roepen.
Wat uitkomsten:
- 45% van alle vrouwen maakte ooit in haar leven fysiek en/of seksueel geweld mee.
- Bijna driekwart (73%) is ooit seksueel geïntimideerd.
- Eén op de tien vrouwen is ooit in haar leven verkracht.
- Eén op de vijf vrouwen is ooit fysiek mishandeld door een partner of ex-partner.
- 11% van de vrouwen maakte seksueel geweld door een partner of ex-partner mee.
- 3% van de vrouwen heeft het afgelopen jaar uit angst voor geweld het eigen huis vermeden.
- Eén op de vier vrouwen maakte ooit stalking mee.
- Eén op de drie jonge vrouwen (18-29 jaar) maakte een vorm van cyberintimidatie mee.
De schaamte voorbij
Deze gegevens zijn alarmerend genoeg, en als vrouw voel ik me genoodzaakt hier jullie extra aandacht voor te vragen.
Als voormalig studente in Utrecht, maakte je als vrouw verschillende dingen mee. En omdat je denkt ‘dat dat zo hoort’, realiseer je je later wat er eigenlijk gebeurd is. Welke van jouw grenzen niet gerespecteerd werden. Maar omdat het er zo ‘bij hoort’, en er ook veel taboe en schaamte omheen hangt, voelen vrouwen er soms weinig voor om er openheid over te geven. “Je zal het er wel naar gemaakt hebben” is niet alleen een reactie vanuit anderen. Maar wel één die direct aanstuurt op schaamte & schuld.
Van omstander naar bijstander
Om de stiltes rondom schaamte, schuld & taboe te doorbreken, is het noodzaak dat we in wederzijds respect met elkaar praten & naar elkaar luisteren. Wat doe je als je iets vermoedt, waar kan je heen, wie is er voor je wanneer je aanvoelt dat iets niet klopt?
Deze periode met extra aandacht, zullen wij van Xellens (in het Oranje) dit bespreekbaar maken waar jullie ons treffen. Als bijstander met luisterend oor, niet als omstander.
* European Union Agency for Fundamental Rights
* Steekproef: 42.000 vrouwen (EU), waarvan 1.500 Nederlandse, 18 – 74 jaar